HAYAT BAZEN AĞLATIYOR:((

Aylar sonra böyle bir yazıyla bloguma dönmek istemezdim ama aylar sonra ilk defa canım buraya bunları yazmak istedi...
Bugün eski bir arkadaşımın annesinin yanımızdan ayrıldığını öğrendim. Gerçekten çok üzgünüm. Şu kanser gerçekten çok hain bir hastalık. N'yazık ki ülkemizde giderek artan da bir hastalık. Hele de sanayi şehirlerinde...
İzmitteki arkadaşlarımdan, yakınlarımdan öğrendiğim kadarıyla kanser Kocaeli'nde giderek daha sık görülmeye başlamış. Hatta benim yaşıtım doğum yapan bir çok arkadaşımın da bebeklerinde değişik hastalıklar çıktı. İnsanın içini bir korku kaplıyor... Gerçi dört bir yanı ağır sanayi ile çevrili İzmit'te bunların olması çok normal diye düşünüyorum. Oysa n'kadar harikadır benim memleketim.. Hem marmara denizine , hem karadenize kıyısı vardır, uludağ'ı aratmayan Kartepesi vardır,yemyeşil köyleri vardır ama n'yazıki bunlar kadar çok da fabrikası vardır.
Eskiden İzmitteki köyümüzde dalları almayacak kadar çok elmamız olurdu.. şimdi??? Herşey gibi onlarda zehirli havaya boyun eğer oldular , gitgide kurudular daha az elma verir oldular..
Ahhh M.... teyzem seni de yedi bitirdi bu zehirli hava .. sen de boynunu eğmek zorunda kaldın... çok üzgünüm senin gibi şeker bir insanı bu kadar erken yaşta kaybetmiş olmaktan...